Vandaag :Vandaag jeugd:
Vandaag niets op de jeugdagenda

we blijven in de 1e klasse

1e team ook volgend seizoen in 1e klasse

Gisteren speelde ons 1e team de verre uitwedstrijd in Groningen tegen studentenschaakvereniging J.S.V. Sissa 2.

Lucas en Giel waren afgelopen maandagavond al naar het Groningse afgereisd waarvoor onze dank, omdat beiden deze zaterdag echt belangrijker zaken hadden te doen.

Sissa willigde ons verzoek in en in het gezellig stadscafé Atlantis met op de achtergrond muziek van ACDC, The Stones, Beatles en andere rockhelden speelden beiden een soepele remise.

Lucas bereikte met wit tegen CM Paul ten Vergert snel voordeel in een huisvariant en Giel tegen Arjan Dijkstra maakte de stelling na een pionoffer vrij complex. Beiden boden remise aan, hetgeen na een lange werkdag logisch was en graag door de Groningers werd geaccepteerd.

Zodoende gingen we gesterkt de lange reis naar het Noorden aan in de wetenschap dat de gemiddelde tegenstand minder zou zijn, omdat beide tegenstanders gemiddeld 100 ratingpuntjes meer hadden.

En toen we de opstelling onder ogen kregen bleek dat ook het geval te zijn.

Wel kwamen we na 2,5 uur op achterstand, omdat Enrico zijn 5e nul op rij scoorde. Na pionverlies bleef er van zijn stelling weinig over. Voor Enrico die het seizoen zo overtuigend begon met 2 zeges tegen sterkere tegenstanders resteren nog 2 partijen om van die hatelijke nullen af te komen..

Al vrij snel scoorde Yong Hoon aan bord 1 de gelijkmaker door tegen Elias Oude Brunink (rating 536 puntjes minder) niet veel te ondernemen en  de fouten aan zijn opponent over te laten. Toen er een loper werd ingesloten was het snel afgelopen.

Ook Barry aan bord 3 had ruim 500 puntjes meer dan Maarten Roorda en dat was ook duidelijk te zien. Na pionwinst en secuur spel was de voorsprong na ruim 3 uur een feit.

Peter aan bord 9 speelde een prima pot, stond wat beter en een blik op de overige borden deed hem besluiten om de remisehaven in te gaan.

Het werd echter toch gelijk, omdat Anton ondanks een puik opgezette partij en een pion voor, ineens spoken zag. Hij rokeerde lang en dat was het nou juist net niet. Hierna werd hij vrij kansloos mat gezet.

Jammer want de 1e overwinning lag echt voor het grijpen.

Op de andere borden stonden we echter zo goed dat we van zo’n nederlaag niet echt wakker lagen.

Bij Nicky, Wim en Pieter kraakten de stellingen van Benno de Jongh, Koen Lambrechts en Erik Jan Hummel zodanig, als ware er weer een flinke beving geweest.

Eerst Nicky. Zijn partijen zijn altijd vol avontuur en bijzonder leuk om te volgen. Na een pionnetje te zijn achter geraakt, won hij met subtiel spel een stuk tegen 3 pionnen en met enige krachtzetten werd de damevleugel geheel ontmanteld, waarna de Jongh nog tegen beter weten doorploeterde om vervolgens toch de pijp aan Nicky te geven.

Ook bij Wim gebeurt altijd wel wat bijzonders. Een pionnetje offeren en dan naar me toekomen en me feliciteren bij de stand 4,5-3,5 met het behoud van het 1e klasserschap.

Heb je dan gewonnen vroeg ik, nee maar dat gaat zeker gebeuren. En Wim kan je altijd geloven. Als hij dat beweert is het ook zo. Na een aanval over de f-lijn met dame en toren en 2 sterke lopers, kwam zwart bijna in tempodwang, mede ook namens een zwarte loper die achter zijn pionnen stond en bijna niets deed.

Na bijna 5 uur spelen tikte Wim Koen Lambrechts volledig zoek en was de overwinning een feit.

Dan resteerde Pieter tegen Erik Jan Hummel. Een pionnetje bijna de gehele partij voor, waarbij ook nog eens een kwaliteit kwam, leek een gemakkelijk punt te worden.

En toen Pieter na eigen zeggen zo’n 10 zetten voor het einde een mat miste keerden de kansen echter en kreeg hij een gevaarlijke aanval over de h-lijn te verduren. Toen wit ook nog eens met een schijnoffer van de toren een pionnetje raapte leek het pleit beslecht en dreigde er mat voor onze man. Gelukkig zag Hummel dit over het hoofd en werd het punt gedeeld.

Door deze zege stegen we naar de weliswaar gedeelde 3e plaats en kunnen we niet meer degraderen maar nog wel kampioen worden, ha, ha. Dat wordt natuurlijk Charlois Europoort, die na 1 jaar weer zullen terugkeren naar de M-klasse.

Al met al heel fijn dat we na 7 wedstrijden al veilig zijn en kunnen de laatste wedstrijden tegen Messemaker 1847 uit Gouda op 7 april thuis en uit tegen Caïssa Amsterdam op 21 april met vertrouwen tegemoet worden gezien.