Nipt verlies 1e team tegen Wageningen

Hebben we de afgelopen 2 seizoenen de confrontaties met Wageningen steeds gewonnen, nu trokken de bergbewoners aan het langste eind.

Het begin was veelbelovend, want al na zo’n 3 uurtjes spelen won Wim van Erwin Oorebeek. Ik had reeds na de 5e zet het gevoel dat het niet meer mis kon gaan aldus de nestor van ons team.

Even later was het de beurt aan GM Jan Timman om de stand weer gelijk te trekken. Enrico speelde het agressief, maar verloor daarbij zijn verdediging wat uit het oog en na even niet alert genoeg te zijn geweest sloeg de ervaren GM toe met een fraaie combinatie.

Anton ( niet in de vorm van zijn leven) verloor te snel een ietwat gelijk eindspel.

Hierna speelde we 2 remises. Eerst was het de beurt aan Lucas om tegen Kees Stap te scoren. Zag er prima uit, maar schijn bedriegt wel eens en even later remiseerde ook Nicky met Bert Torn, na een enerverend en avontuurlijk gevecht, waarbij hij een pion (offer?) achterkwam om vervolgens alles uit de kast te trekken om het zijn tegenstander zodanig lastig te maken. Helaas werd het ook hier remise

Pieter speelde tegen IM Sander van  Eijk een prima partij en had de touwtjes stevig in handen. Zijn minieme voordeeltje werd steeds verder uitgebouwd, waarna van Eijk gedesillusioneerd moest opgeven. 3-3

Hierna verloren we 2x. Eerst verloor kopman Yong Hoon de man in vorm getuige zijn prachtige 1e plaats in groep 1 in de weekvierkamp in Wijk aan Zee. Tegenstander Jeroen Franssen had duidelijk zijn dag en speelde een sterke pot. Zo rond de 30e zet zagen we de zege al aankomen, maar na ietwat te frivool spel belandde Yong Hoon in een verloren eindspel. Het kan niet altijd feest zijn.

Even later verloor Giel (de man niet in vorm). Al snel keek hij tegen een pionnetje achterstand aan en dat werd almaar erger. Hij vocht voor wat hij waard was maar moest uiteindelijk in het onvermijdelijke berusten.

3-5 achter, dus moesten Barry en Peter allebei winnen. De winst bij Barry tegen Yochanan Afek zat er al een tijd aan te komen, maar na een foutje van Barry moest hij er toch nog even voor knokken.

Al snel stond hij weer 4 pionnen voor en na nauwkeurig spel kon onze man in vorm (getuige zijn winst in 10-kamp 1 in Wijk aan Zee) het verdiende punt incasseren.

Bij Peter kon het alle kanten op. Hij zette zijn stevige schouders er onder en na 2 damepromoties van beiden leek het er op dat er nog meer dames op het bord zouden komen.

Helaas kwam het niet zo ver. Peter deed er alles aan, maar het was niet genoeg.

Op 10 maart spelen we de uitwedstrijd tegen Sissa 2.

Ik hoop dat iedereen acte de presence in het verre Groningen zal geven om ons 1e klasseschap weer voor een jaar te waarborgen.