1e team behoudt ongeslagen status

Gisteren speelde het 1e team in Utrecht tegen nr. 2 Oud Zuylen Utrecht.

Vorig jaar ging deze wedstrijd, ook in Utrecht, met 6-4 verloren, dus dat moest nu maar veranderen.

De start was niet echt hoopvol. Eerst offerde Wim aan bord 6 in een ietwat frivole bui een loper op h3 tegen de pion aldaar.

Tegenstander Robert Beekman schrok bij terugkomst aan zijn bord zichtbaar van deze zet, maar na alles eens goed te hebben doorgerekend, kwam hij met een voorlopige oplossing.

Na ruim 2 uur verliest onze 5e bordspeler Enrico van André Bouwmeester. Zijn koningsvleugel werd volledig opgeblazen en heeft onze man dus een vormcrisis of niet?  Wat is vorm? Enrico kan altijd wel uit het niets iets creëren, maar deze keer lukte dat in het geheel niet.

Na bijna 3 uur verliest Anton aan bord 1 van de Utrechtse topper Vincent Diepeveen. De opening van zwart, Caro Kann, werd door Anton met het agressieve h5 flink aangepakt, althans zo leek het, maar de droom van Anton om weer eens een FM te vloeren bleek een luchtkasteel te zijn.

Maar dan is daar 1e bordman van het 2e team, Michael Yu, ingevallen voor topscorer Nicky, die wegens drukke studiebesognes niet kon spelen. Tegen Huib Oly snoept hij op a7 een pionnetje, moet even goed opletten dat zijn dame niet wordt ingesloten. Doet dat heel handig en pakt nog een pion met een prima stelling en het aansluitingspunt wordt na 3 uur aangetekend. Prima gespeeld Michael!

Even later is het aan Yong Hoon om de stand weer gelijk te trekken tegen FM Pieter Nieuwenhuis. Her en der subtiel spel van onze man met een prima loper tegen de wat slechtere loper van zwart. De laatste 3 partijen gewonnen, dus is hij in vorm!

We komen na 3,5 uur weer op achterstand, omdat Giel spelend tegen oud-Nederlands jeugdkampioen in de jaren 70 van de vorige eeuw, denkt dat hij beter staat, maar Meindert had toch meer gezien, dus hij was volgens Giel beter en won terecht.

Kort daarna trekt Pieter aan bord 4 de stand weer gelijk. Dirk Floor kreeg geen vat op het gehaaide spel van onze Beemsterling en zo was het 3-3.

Lucas spelend met de zwarte stukken op bord 8 kreeg te maken met Tom de Jong (FIDE-rating zo rond de 2250).  De sympathieke Utrechter, sinds ruim een jaar weer actief als schaker, had al eens in 1989 de reservegroep van het Hoogovenstoernooi gewonnen en mocht in 1990 met een rating van 2350 deelnemen in Grootmeestergroep B. Hij remiseert met Zsuzsa Polgar (2500) en ook met de sterkste van de vermaarde Polgarzusjes, Judith (2550) maakt hij remise.

Voorwaar dus een zeer geroutineerde opponent. Lucas offert een pion voor een actieve stelling, wint met sterk spel de pion terug en nog eentje, maar de stelling blijft in evenwicht en ietwat teleurgesteld moet hij in remise berusten. Hij vond het evenwel erg leuk om tegen zo’n gelouterde speler uit te komen.

De 2e remise volgt kort daarna. Peter aan bord 10 heeft zijn stelling volkomen dichtgetimmerd en Marcel van Os krijgt geen kans om ook maar iets te bereiken.

Dan begon ik mijn verhaal met Wim. Hij vocht als een leeuw tegen de door hemzelf gecreëerde  materiële achterstand en telkens moest Robert Beekman alle zeilen bijzetten om naderend onheil te voorkomen. Wim gooide er nog een kwaliteit tegen aan, maar wit liet zich niet van de wijs brengen en dus stonden we weer achter met 4-5.

Resteerde aan bord 2 Barry tegen Menno Okkes. Met slechts een miniem voordeeltje moest hij voor de winst gaan. En na uiterst secuur spel, kwam hij beetje voor beetje beter te staan. Het leek toch op remise uit te draaien, maar wit greep 2 zetten voor het einde toch mis en zo werd het 5-5 en werd Barry onze Man of the match.

We zakken nu naar de 4e plaats maar op 6 punten uit 5 wedstrijden mogen we zeker trots zijn.

Zo’n goede start hebben we in jaren niet mogen meemaken en de derde helft in een Tapasrestaurant aan de gezellige Oudegracht was weer zeer gezellig.

De volgende wedstrijd is op 3 februari thuis tegen Wageningen met o.a. Jan Timman.

Rest mij nog om iedereen gezellige Kerstdagen en een heel gezond en voorspoedig 2018 toe te wensen.