Purmerend 2 onverslaanbaar
Vrijdag 1 April speelde het 2e team zijn laatste wedstrijd tegen Aartswoud 2. In het Noord-Hollandse Hoogwoud werden we warm ontvangen door teamleider Jan Stapel en wedstrijdleider Marc Helder. Gespreksonderwerp was natuurlijk het door het tweede reeds behaalde kampioenschap en dat Aartswoud er toch wel heel erg van baalde dat zij de voorlaatste wedstrijd gelijk hadden gespeeld en dus niet meer in staat waren ons te achterhalen. Zij hadden eigenlijk het hele seizoen al 1 April als de “night of all nights” op de agenda staan, de avond dat zij kampioen zouden worden door Purmerend in een rechtstreeks duel te verslaan. Het liep dus anders voor hen, maar zeer sympathiek hadden zij wel een flesje champie aangeschaft om ons daarmee het kampioenschap te laten vieren. Zij probeerden ons nog te verleiden de fles voor de wedstrijd soldaat te maken, maar dat aanbod werd beleefd afgeslagen.
Na enige vertraging door wat ontbrekende spelers aan hun zijde kon de wedstrijd beginnen. Michael op bord 1 speelde helaas tegen een wel zeer zwakke en jeugdige invaller. Na een mooi geplaatst stukoffer werd de jongeling in zeer korte tijd duidelijk gemaakt dat er nog veel te leren viel. Een lekker begin dus.
Dennis was er niet bij deze keer, maar andermaal liet invaller Arno zien het spelletje nog uitstekend te beheersen. Zijn tegenstander werd lang onder druk gehouden om uiteindelijk in tijdnood het punt te verzilveren. Drie invalbeurten voor Arno en evenzovele punten, hulde!
Peter probeerde zijn 100% score in het tweede te handhaven door Jasper Seelemeijer te verslaan maar Jasper verdedigde zich met hand en tand en wist uiteindelijk de remise uit het vuur te slepen.
Zelf moest ik op bord vier hun topscorer Erik van Tooren van de 100% score afhouden. Dat leek aanvankelijk goed te gaan, maar opeens verscheen een heel vervelend Paard op d5. Ik behandelde dat niet goed maar gelukkig zag Erik de winst over het hoofd en liet mij ontsnappen met remise.
Robbert kwam op een gegeven moment aan mij vragen hoe het stond. Toen ik hem de stand op de andere borden liet weten en ook zei dat hij zelf niet zo goed stond keek hij mij verbaasd aan en ging weer zitten. Direct daarop sloeg zijn tegenstander er een pion af op c4. Robbert leek even uit het veld geslagen. Had dat kennelijk niet zien aankomen maar legde toen al zijn creativiteit in een nauwkeurige verdediging en sleepte het halve punt binnen.
Pim maakte een slecht midden seizoen goed met drie overwinningen op rij. Ook deze keer ging het niet vanzelf, maar Pim wist uiteindelijk door een stukoffer drie verbonden vrijpionnen te creëren die door Koning en Paard niet meer konden worden afgeremd.
Invaller Serkan behandelde helaas de opening niet goed en ondanks heldhaftig tegenspartelen kon hij het tegen de op papier sterkere Paul Grolman niet droog houden.
Tenslotte op het laatste bord liet Luc weer eens een van zijn meesterwerkjes zien. Met secuur spel stopte hij de aanvalsdrift van Jan Stapel en nam op het juiste moment het initiatief over om dit vervolgens niet meer los te laten.
Een geweldig seizoen door een geweldig team! Ik dank alle teamspelers en invallers voor hun fantastische inzet en hoop op een goed vervolg volgend jaar in de promotieklasse.