Eggert Purmerend 2

Al enige tijd verscheen er geen verslag van de wedstrijden van ons tweede team. Teamleider Anton heeft het erg druk en als geen ander weet ik hoe moeilijk het is om als spelend teamleider een ter zake kundig verslag te produceren als je al je aandacht bij je eigen partij moet houden.

Vandaar mijn voorstel om in navolging van het derde team de spelers te vragen om zelf een korte impressie van hun partij te geven.

Zaterdag 26-11 speelde het tweede alweer zijn vierde wedstrijd in de NHSB promotieklasse en wie met enige interesse op de NHSB heeft gekeken heeft kunnen constateren dat we het voorwaar niet onverdienstelijk doen. Alle wedstrijden werden tot heden gewonnen en EGGERT Purmerend 2 ging met 6 uit 3 fier aan kop.

In de eerste wedstrijd werd in een thriller Krommenie verslagen. Lange tijd zag het er naar uit dat deze partij in 4-4 zou eindigen maar toen schoot de tegenstander van Marc Holla een enorme bok in het eindspel en was Marc er als de kippen bij om remise te maken en de overwinning binnen te slepen.

In de tweede wedstrijd was Volendam niet opgewassen tegen ons thuisvoordeel en werd door een ontketend tweede team met 6,5 – 1,5 terug naar de dijk gestuurd.

De derde wedstrijd tegen Aartswoud werd ook weer een hele spannende. Ook hier leek het lange tijd op een 4-4 eindstand af te stevenen maar wist plotsklaps Robbert Mirani een volledig gelijk eindspel van Toren + 2 pionnen tegen Toren + 2 pionnen naar winst te toveren.

Nu stond echter de op papier zwaarste tegenstander, Kennemer Combinatie 3, op het programma. Met een gemiddelde rating van 2015 gooiden zij bijna 100 punten per bord meer in de strijd.. Hieronder de door de spelers aangeleverde impressie van deze wedstrijd. Helaas is voor deze eerste keer nog niet door iedereen iets aangeleverd, maar dat gaat bij de volgende wedstrijd ongetwijfeld beter worden. Dank in ieder geval aan de spelers voor hun bijdrage.

Bord 1 Anton Bakels (2094) – Rene Bakker (1988) 1-0

In de opening tegen mijn tegenstander van KC 3 was het ingewikkeld of mijn paard al dan niet buitenspel kwam te staan op a5. Mijn idee was om hem daarop te laten richten en stiekem mijn eigen stelling te verbeteren. Het werd een spannende strijd waarbij ik het gevoel had wel goed eruit te komen. Echter door verwikkelingen in het middenspel en een onnauwkeurigheid kwam ik slechter te staan en materiaal achter (kwaliteit achter). Echter mijn tegenstander werd lichtelijk overmoedig en vergat mijn kansen (verre vrijpion) op waarde te schatten. Door een fout van zijn kant kwam ik materiaal voor en maakte na een langdurend eindspel de bevrijdende 4-4! Het zit me zeker niet tegen dit seizoen gezien de mindere stellingen waar ik in ben beland – en dan toch 3 uit 4 gehaald te hebben.

Bord 2 Ton van Nieuwkerk (2027) – Hicham Boulahla (2072) 1-0

Op bord 2 mocht ik een mooi potje spelen. Na een wat trage openingsopzet van mijn tegenstander probeerde ik eerst tot een mataanval te komen. Dat strandde wat en vervolgens kwam er een gecompliceerd middenspel op het bord. In tijdnood moest ik wat moeilijke beslissingen nemen, mede omdat ik geen flauw idee had of mijn h-pion nu erg sterk of erg zwak was. En hoe het resterende eindspel van wederzijds een loper en vijf pionnen te beoordelen? Daar nam ik na de 40e zet even ruim de tijd voor, zeker nadat mijn tegenstander voor een wat passieve opzet koos en ik gezien de stand van de match wist dat ik moest winnen. En dan is het natuurlijk erg lekker als je een winstvariant weet te vinden, waarin je eerst twee van je vijf pionnen moet offeren.

Ik zei het al, een mooi potje!

Bord 3 Arno Buijten (2011) – Ron van Wezel (2056) 1-0

Onze vaste invaller Arno nam het op tegen de sterke Ron van Wezel en wist zijn 100% score als invaller van het tweede te handhaven. Commentaar Arno: “heel hoogstaand was het allemaal niet. Zwak spel van mij werd in een verloren positie beloond met een dame…”

Bord 4 Michael Yu (1990) – Wouter Roggeveen (2048) 0-1

Michael wist helaas zijn stelling niet te keepen tegen de sterke Wouter Roggeveen. Toen ik het strijdtoneel verliet keek Michael in ieder geval tegen een pionnen meerderheid op de Damevleugel aan die dreigend voorwaarts kwamen.

Bord 5 Marc Holla (1928) – Peter Pijpers (2037) 0-1

Ik had zwart. Mijn tegenstander speelde een mij onbekende variant in de Lb5 Siciliaan, en stond eigenlijk van het begin af aan steeds ietsje beter. Mijn verdediging hield echter stand en terwijl de klok voor ons allebei een probleem begon te worden leek het er zelfs op dat ik het initiatief over zou gaan nemen. Totdat hij begon te offeren. Eerst een paard, dan een toren, dan nog een paard… en opeens stond wit gewonnen. Netjes gespeeld door mijn tegenstander.

23.Pf5 d5 24.Df3 d4 25.Lg5: dc3: 26.Td7: Ld7: 27.Pd6 Ld6: 28.Df6: Kg8 29.Dg6 Kf8 30.Td6: Le8 31.Tf6 Lf7 32.Lh6 Ke8 33.Te6 Kd8 34.Df6 Kc8 35.Tc6: Th6: 36.Tc7: Kc7: 37.Dh6: 1-0.

Bord 6 Robbert Mirani (1894) – Esper van Baar (1989) 0-1

Lange tijd leek Robbert goed te staan maar opeens heeft ergens in de partij zijn tegenstander het initiatief overgenomen en kon Robbert het niet meer keepen.

Bord 7 Rob van Someren (1866) – Edward Scholtens (1991) 1-0

Lekker voorbereid met wit had ik zin in weer een nieuwe partij voor het tweede. Wat een domper als je dan op het laatste moment te horen krijgt dat je niet met wit speelt maar met zwart. Onvoorbereid met zwart aan het bord dan maar en in gedachten hield ik al rekening met een hele zware middag. Hoe anders kan het toch soms lopen…

Mijn tegenstander bracht een Schotse opening op het bord en gelukkig ben ik daar vrij goed mee bekend zodat het gemis aan openingsvoorbereiding minder zwaar begon te wegen. Soepel kwamen de eerste zetten in de variant waarin zwart Lc5 speelt uit mijn pols. Op zet nummer zeven speelde mijn tegenstander de zet g3 waarmee ik niet bekend was en dus begon na te denken. Na enkele minuten deed ik mijn zet en kreeg toen de eerste indicatie dat mijn tegenstander wellicht niet helemaal bij de les was. Verstrooid vroeg hij mij wat er dan wel niet met de klok aan de hand was. Nadat ik hem nadere uitleg vroeg antwoordde hij: “nou ja, je zit toch al enige minuten na te denken en de klok staat nog steeds op 1:30.” Ik legde uit dat bij ieder zet 30 seconden werd bijgeteld waarop hij zei: “ach natuurlijk, neem me niet kwalijk.” Op zet negen produceerde hij alweer een vreemde zet en als antwoord viel ik met Lg4 zijn Dame aan. Hij pakte vervolgens zijn Loper op e3, sloeg mijn Loper op c5 eraf en drukte de klok in. Ik keek hem aan. Hij knipperde twee keer met zijn ogen en vroeg: “heb ik nu een zet gedaan?” Ik zei: “ik ben bang van wel”. “Dan geef ik op”, was zijn antwoord.

Voor de liefhebber van miniatuurtjes: 1. e4 e5 2. Pf3 Pc6 3. d4 exd4 4. Pxd4 Lc5 5. Le3 Df6 6. c3 Pge7 7. g3 d6 8. Lg2 Pe5 9. Pc2?! Lg4 10. Lxc5??

Bord 8 Luc Preeker (1743) – Gerard Snijders (1941) 0-1

Luc is niet in bezit van email dus kon helaas nog geen impressie aanleveren. Ik ben zelf na mijn partij niet de hele middag meer gebleven. Helaas werkten de kleine speelzaaltjes niet heel uitnodigend voor een lang verblijf. Toen ik weg ging stond Luc eigenlijke best wel lekker maar later is het toch snel berg afwaarts gegaan en moest hij de handdoek in de ring gooien.

Zo ontstond een 4-4 gelijk spel waardoor het tweede zijn koppositie handhaaft.

Stand Eggert Purmerend 2