Zwaarbevochten gelijkspel tegen SG Max Euwe

Gisteren speelde ons 1e in Enschede tegen het uit de Meesterklasse gedegradeerde SG Max Euwe. Op voorhand een zware klus.

Piet speelde tegen de hoogst gerate Frank Kroeze een goede partij. In het begin ietsjes minder maar na ruim 3 uur een dik verdiende remise.

Na 3½ uur won Wim een uitstekend gespeelde partij tegen zijn tegenstander met de Russische naam Baisakow en met Russen, daar weet Wim meestal wel raad mee. Na elke zet werd de zwarte monarch meer in het nauw gedreven en feilloos werd het punt binnengehaald.

Hierna was het de beurt aan Lucas, die vanaf het begin een moeilijke stelling moest verdedigen. Vechtend en in tijdnood steeds weer een zet vindend, moest hij toch het onderspit delven en was de stand weer gelijk.

We kwamen weer op voorsprong door Yong Hoon, die de Duitser Achim Bündgen langzaam maar heel zeker de nek omdraaide. Prima gespeeld! We zijn erg blij met je, Yong Hoon!

De stand werd helaas na zo’n 4 uur weer gelijk, omdat Giel deze keer zijn dag niet had. Kan ook niet altijd feest zijn.

Enrico speelde het begin en middenspel niet naar behoren en raakte een kwaliteit achter, maar ja met weinig tijd voor tegenstander Bart Konijn raakte Enrico in zijn element en dan is hij heel gevaarlijk. In no time werd Konijn geslacht en weer was de voorsprong daar.

Anton aan bord 5 speelde een puike partij, kwam een pionnetje achter, maar de remisehaven werd vrij gemakkelijk gehaald, 4-3.

Warner speelde een ondernemende partij met wisselende kansen. Uiteindelijk leek het er op dat hij zou kunnen winnen, maar helaas zat een overwinning er net niet in.

Onze kersverse meester Demre liet ons hopen, dat na een uurtje de stukken weer terug in de doos konden, want hij dreigde de dame te vangen. Helaas kon zijn opponent zich steeds net redden en Demre raakte een pion achter maar had wel de betere stelling. Steeds leek het erop dat hij zou kunnen winnen, maar na zo’n 5 uur spelen bleek er toch niet meer in te zitten dan remise, 5-4.

Pieter had vanaf het begin de zaken niet geheel onder controle, maar toch leek het op een remise af te stevenen, al moest hij daar heel diep voor gaan. Uiteindelijk resteerde een dame-eindspel met een verre pion minder. Talloze schaakjes deden ons nog hopen, maar de sluwe Jochem Snuverink pareerde het met verve en zo moest Pieter als laatste opgeven en stond de eindstand van 5-5 op het bord en was iedereen tevreden.