Slagveld(en)!

In mijn vorige column ging het over vluchtvelden, die de koning nog heeft in het schaken!

Op onze schaakclub worden wel eens veldslagen geleverd en wordt het bord soms veranderd in een slagveld! Als we naar de prestaties van het eerste team kijken richtten ze in Den Haag een slagveld aan, maar in de laatste thuiswedstrijd lieten ze een slagveld achter! 

De woudloper speelde laatst met het zesde team een thuiswedstrijd tegen De Wijkertoren. Ons team verloor met 5-1 en dus een slagveld achterlatend! Gelukkig kon ik mijn tegenstander wel verslaan en redde zo de eer van ons team en de club!

Maar dit zijn vriendschappelijke wedstrijden, waarbij geen slachtoffers vallen in letterlijke zin. Maar wat te denken van het verschrikkelijke slagveld of bloedbad in Parijs? Zelf heeft mij dit zeer geraakt, omdat ik de laatste jaren regelmatig in deze stad was en mij met deze stad verbonden voel! Waarom gebeurt dit? Vanwege een idealisme? Of vanwege haat tegen het westen? Wat bezielt deze mensen en laten ze een ware golf van terreur, angst, dood en verderf achter?

Wij kunnen rationeel nadenken als schakers en kennen ook spanning en stress of frustratie, maar gaan hier gezond mee om! En waarom onschuldige mensen zo maar afschieten die vreedzaam ergens uit gaan om te genieten? Hoe kunnen wij dit oplossen in harmonie en vrede? Is het al niet te laat en staan wij al in een patstelling of schaak?

Ik weet het niet en hoop dat er verzoening kan komen, maar vrees dat het slagveld al te groot is!  In het schaakspel kun je winnen, verliezen of gelijk spelen, maar deze strijd kent geen winnaars of verliezers! Het laat eerder een spoor achter van wraak en vergelding!

 De woudloper hoopt dat wij als schakers elkaar vreedzaam blijven bestrijden op de 64 ( slag)velden !  IN VRIJHEID, GELIJKHEID EN BROEDERSCHAP.  

De Woudloper