Purmerend 1 met de hakken over de sloot
Dat het allemaal kielekiele zou worden afgelopen zaterdag bij ons eerste team kondigde zich ’s ochtends om 06:55 uur al aan toen ik een appje van Katharina kreeg met het verzoek of ik voor haar een treinkaartje naar Purmerend kon regelen want ze had op het laatste moment geen vervoer en wilde met het OV komen. Als alles zonder vertraging zou verlopen zou ze al hoppend via Viersen – Venlo – Utrecht vanuit Krefeld om 12:58 uur, dus net op tijd, arriveren op Purmerend Overwhere.
10:00 uur gaat Triton op zaterdag open en ik was er om 10:15 uur als de kippen bij om op mijn gemak de speelzaal in orde te maken. Om 11:15 uur het volgende appje. Ditmaal van Roger met de mededeling dat hij zijn trein had gemist en ook zo rond 13:00 uur pas in Triton zou zijn. Hij had het in zijn appje over station Purmerend Centraal wat mij het gevoel gaf dat ik in een wereldstad woon.
Ondertussen bedacht ik mij dat er bij Katharina 20 minuten tijdwinst was te behalen want die tijd moest ze wachten op station Zaandam voor de connectie naar Purmerend. Perry gebeld of hij voor taxi chauffeur wilde spelen hetgeen hij graag wilde doen.
Om 12:45 uur arriveerde Lucas in Triton. Hij was echter niet alleen maar had zijn drie zoontjes meegenomen. Zijn vrouw was een weekendje naar Portugal en hij had geen oppas kunnen regelen. Een gezonde vracht computergames was meegenomen dus de Milletjes hoefden zich niet te vervelen deze middag.
Toen om 13:00 uur wedstrijdleider Sernin van de Krol het sein gaf dat de zwartspelers de klok mochten indrukken dacht ik dat iedereen van ons achter het bord zat maar het 6e bord, voor mij onzichtbaar achter een pilaar, bleek nog leeg. Nicky, die zou invallen voor Pieter, was nog niet gearriveerd maar ik maakte mij geen zorgen want hij was wel vaker aan de late kant. En jawel 1 minuut na aanvang van de partijen verscheen Nicky.
Het wedstrijdverloop, verwacht van mij geen hoogstaande analyses (rating 1415), was in eerste instantie redelijk dramatisch. Na twee uur spelen keken we tegen een ½ – 3½ achterstand aan. De drie nullen werden toch wel onverwacht gescoord door de evenzovele jeugdspelers van ons team. Romayn, Tim en Roger respectievelijk 16, 16 en 15 jaar, beten in het zand terwijl onze oudste speler, Lucas 47 jaar (Pieter, 49 jaar, was er immers niet bij), voor het halfje zorgde.
Gelukkig was nu de tijd aangebroken om aan een inhaalrace te beginnen. Hing Ting, Tobias en Barry, respectievelijk 25, 31 en ook 47 jaar, wonnen allen hun partij dus was de stand weer gelijk 3½ – 3½.
Ivo, 27 jaar, die volgens mij de hele partij ietsjes minder had gestaan wist vervolgens zijn partij remise te maken 4 – 4.
Komen we bij het slotakkoord. Nicky, 31 jaar, had een eindspel met een pion meer op het bord en leidde dit gedecideerd naar winst zodat een 5 – 4 voorsprong op het scorebord verscheen en we nog slechts een halfje nodig hadden voor de uiteindelijke winst.
Katharina, 18 jaar, moest hier in de langste partij van de middag voor gaan zorgen. Ik heb deze achteraf bekeken en kom tot de conclusie dat vanaf zet 34 er bij correct spel geen eer meer te behalen valt.
Daar dacht haar tegenstander echter anders over en speelde door tot onderstaande positie was bereikt wat bijna tot gevolg had dat Katharina de laatste trein van Venlo naar Krefeld miste.
5½ – 4½, eind goed al goed. Onze eerste overwinning in de eerste klasse was een feit. Hopelijk volgen er meer. Ik heb er vertrouwen in.
De teamleider, 67 jaar.