De Vera Menchik club

.

In de bijdrage van Woudloper dook de naam van de schaakspeelster Vera Menchik al op.

Deze dame van Boheemse afkomst was veruit de sterkste schaakspeelster in de dertiger jaren van de vorige eeuw. Zij speelde dikwijls mee in de grote toernooien uit die tijd zoals daar waren de jaarlijkse toernooien in Margate (UK), Hastings (UK) en Karlsbad (Tjechië). Daar kon zij heel aardig meekomen.

Van de Vera Menchik-club werd je toen automatisch lid als je van haar verloor. En daar waren toch bekende sterke spelers lid van. Bijvoorbeeld Max Euwe was zelfs twee maal lid. Verder waren o.a. lid: Yates, Thomas, Lazard, Capablanca, Reshevsky en Sämisch. Één en ander is na te gaan op de site van chessgames.com.

Helaas is zij op 38 jarige leeftijd in 1944 omgekomen in Londen ten gevolge van de inslag van een V2-bom in het huis waar zij woonde. Anders hadden we vast nog gezien dat de club zich verder uitgebreid zou hebben met illustere namen.

Hoe de leden van de club het lidmaatschap van de Vera Menchik Club hebben ervaren weet ik niet. Beschouwden ze het als een eer of baalden ze omdat ze van een vrouw verloren hadden?

Over een schaker die twee maal remise tegen haar speelde (en dus geen lid van de club was geworden) gaat het volgende verhaal (of is het een confabulatie) rond dat is opgetekend door Henneberke (een schaker die tot de topspelers van Nederland behoorde in de jaren 50-70 van de vorige eeuw)  in zijn boek getiteld “Willem Jan Muhring, een tijdsbeeld. Leven en werken van een internationaal schaakmeester” pags 233 t/m 236:
In 1938 werd in Londen de interland-schaakwedstrijd Engeland-Nederland gespeeld. Voor Engeland speelde Vera (die ondertussen de Engelse nationaliteit had verworven door haar huwelijk met een Engelsman) mee en voor Nederland Muhring. Het bleek dat Muhring zijn twee partijen tegen Vera zou spelen. Beide partijen eindigden in remise waarbij in één der partijen Muhring blij mocht zijn dat hij met een remise weg kwam.
Klaarblijkelijk had Muhring het er toch moeilijk mee dat hij tegen Vera slechts remises speelde want wat bleek: op 14 augustus 1942 trad Muhring in het huwelijk met Adriana de Raad. Volgens haar eigen zeggen was Adriana geheel niet op de hoogte dat zij in het huwelijk trad met een toen reeds in Nederland zeer bekende schaker, laat staan dat zij wist dat hij gespeeld had tegen de toenmalige sterkste vrouwelijke schaakster. Klaarblijkelijk had hij gemeend één en ander voor zijn partner onder de pet te moeten houden.

Als u wilt weten hoe Muhring (en andere toenmalige schakers waaronder een studentikoze Donner (natuurlijk met sigaret in de hand) en Bouwmeester) er uit zag bekijk dan deze foto. Ter vermijding van misverstanden bij de tweede foto moet u weten dat de sponsor van het Ritmeester-tournooi (schreef men toen) de nog steeds bestaande sigarenfabrikant Ritmeester was.

Dat was toch een hele leuke traditie, die Vera Menchik Club.
Menchik, Menchik!? Hé, dat begint met een M!

.