De Dood of de Gladiolen (2)

NHSB klasse 2C: Purmerend 3 – Het Spaarne 2  4-4

gespeeld op 23 november 2017.

Eerder verscheen een artikel over het derde team onder deze titel, zie gladiolen 1, maar in de wedstrijd tegen Het Spaarne kreeg deze uitspraak voor het derde team zijn volle zwaarte en betekenis.

De sfeer was uitstekend.
Met het team van Het Spaarne uit Haarlem mochten we ook de oud-leden Paul Ruber en Wim Hoffenaar verwelkomen. Zij waren eind jaren 70 lid van onze vereniging.
Het betekende wel een spagaat voor de Purmerenders. Enerzijds zouden wij natuurlijk trots moeten zijn als zij beiden een goede prestatie gingen neerzetten want de basis daarvoor is uiteraard in hun jonge jaren bij de schaakclub Purmerend gelegd. Anderzijds stonden wij  onder de gegeven omstandigheden niet naar een topprestatie van onze oud-leden uit te kijken!
Verder deed Joost Jansen mee, o.a. arbiter tijdens het TATA-Steel toernooi en hij schudde dan ook hier en daar handjes onder onze clubleden.
Ook hadden enkele schakers al eerder de degens met elkaar gekruist, o.a. Rik Slaman tegen Paul Nering. Dus het leek veel op een reunie.

Schrijver dezes had het geluk om snel klaar te zijn zodat hij zich volop op het teamleiderschap kon storten. Ook Rik Slaman speelde vrij snel remise tegen Paul Ruber, zeker een mooie prestatie van Rik tegen een +2000 speler.

Een probleem was echter dat op de resterende borden stellingen stonden die nog alle kanten op konden. En zelfs tegen 23:00 uur was dat nog de situatie. Wanhopig probeerde de teamleider toch een schatting te maken van de mogelijke uitslag om tenminste enige guidance te kunnen geven aan teamleden die hem zouden kunnen polsen over al of niet aan te nemen of aan te bieden remisevoorstellen.

Het dilemma bleek meteen al toen Frank van der Moolen, hevig in tijdnood, kwam informeren wat de prognose was want hij was in hevige tijdnood  (volkomen normaal voor Frank) en wilde eventueel remise aan kunnen bieden. Welnu, de prognose was een plus voor Purmerend maar wel op basis van een overwinning van Frank omdat hij een kwaliteit voorstond!

Ook Ton de Veij had al gepolst over een uit te brengen remise aanbod omdat hij moeilijk stond. Dat werd toegestaan maar even later kwam hij vertellen dat hij toch verder zou spelen.

Luc Preeker bracht verlichting: als altijd een gambietpion achter kon hij zijn tegenstander toch niet overrompelen. Een toreneindspel met een min-pion zag de teamleider lang op zijn bord. Maar binnen korte tijd veranderde dat in twee pluspionnen en gezien het trefzekere zetten van Luc, duidend op groot winstvertrouwen, kon een overwinning tegemoet worden gezien. Korte tijd later was de 1-0 een feit.

De spanning liep echter verder op.

Ties Wijnen was verbijsterd omdat hij ongemerkt door zijn vlag was gegaan in een stelling waarin de strijd nog gestreden zou moeten worden.

Wim Hoffenaar speelde een goede partij tegen Paul Meijer. Paul stond ten tijde van deze partij eerste in de Keizer competitie en was 200 elo-punten sterker. Maar Wim kon Paul goed in bedwang houden en maakte welverdiend remise.

Paul Neering wilde remise aanbieden aan Frank, doch hij stuitte op een eensgezind “doorspelen” van zijn teamgenoten, en terecht want hij bracht wel een broodnodige winst binnen.
Dat heeft hij overigens wel geweten. De dood of de gladiolen vergt wel de uiterste inzet van een speler.
Na afloop moesten we hem de deur uitwerken. Ten eerste vergat hij zijn autosleutels en notatieboekje mee te nemen. Schrijver dezes ging achter hem aan en trof de helft van het team bij de uitgang met Paul duidelijk ongerust over het lot van zijn sleutels. Maar gelukkig kon ik, wuivend met zijn autosleutels en notatieboekje, hem uit de brand helpen.
Vervolgens moest Frank nog achter hem aan omdat Paul ook zijn ballpoint had vergeten, maar Frank kon hem nog voor het wegrijden de ballpoint in de hand drukken.

Bij een stand van 3,5-3,5 lag het lot in handen van Ton de Veij tegen Paul Mathot. Onder grote belangstelling van teamleden en clubleden werd de strijd gevolgd. De slogan “de dood of de gladiolen” werd nu veelvuldig gehoord.
Voor verdere verduidelijking van deze slogan zie gladiolen 2.
Vergeet ook niet te kijken naar wat Van Gaal erover zegt: gladiolen 3.

Al met al een zeer genoeglijke avond, een avond die je altijd zou willen meemaken tijdens een bondswedstrijd. Voor ons lidmaatschapsgeld hebben we overvloedig brood en spelen gekregen. Ook hebben we, gezien de belangstelling van de overige clubleden, anderen een leuke avond bezorgd.

Overigens kreeg schrijver dezes de opmerking van één der leden, horende de uitslag van 4-4, of ik nu ook weer moest schrijven dat, gezien de elo-ratings, we eigenlijk hadden moeten winnen.
Nou vooruit: Op basis van de ratings der spelers was de verwachting dat de wedstrijd in een 4,8-3,2 overwinning voor Purmerend zou eindigen. Gelukkig dat Elo niet alles zegt anders wordt het schaakleven zo saai!!

Binnenkort zullen de partij-impressies van de individuele spelers op deze website verschijnen.

De volgende bondswedstrijd van het Purmerend is een uit-wedstrijd op dinsdag 12 december a.s. tegen Waagtoren 5.

.