Categorieën
Vandaag :Vandaag jeugd:
Vandaag niets op de jeugdagenda

Boos en bedroefd

In Alkmaar leerde ik dat de mens vier primaire emoties heeft. Deze komen in ons dagelijkse leven voor en vaak laten wij ons leiden door deze gevoelens.

In het leven van de schaker komen blijheid, boosheid, bang en bedroefdheid in een ieder zijn partij voor.Angst voor zijn tegenstander of bang om te verliezen is al eerder genoemd in de column “angst regeert!”. In deze column gaat het over boos en bedroefd!
Afgelopen keren op de club hoorde ik boosheid over de indeling, want er zouden tegenstanders zijn die niet tegen elkaar hadden mogen spelen. Dit kan wel eens voorkomen en meestal wordt dit dan ook in der minne geschikt!
Boosheid hoorde ik ook over dat sommige tegenstanders te laat komen opdagen of met te weinig spelers komen opdagen. Zoals pas geleden bij een wedstrijd van ons eerste team thuis tegen Zukertort. Zij kwamen met maar liefst 8 spelers van de 10. Reden niet bekend of wel? In ieder geval betekent dit dat er 2 spelers de punten cadeau krijgen, zonder te spelen!  En bedroevend voor de bezoekende club, die toch genoeg spelers in huis heeft?
Boos en bedroefd zijn ook vaak de clubspelers die niet ingedeeld zijn bij de externe competitie. Op grond van hun rating of eerdere prestaties voor het team. Of in een lager team dan het jaar daarvoor en dat stemt meestal tot teleurstelling of bedroefd voelen.
Wat mij zelf de laatste tijd overkomt is boosheid over het lawaai op de achtergrond. Dat kan zich uiten in praten, fluisteren of lachen. Nu weet iedere schaker dat concentratieverlies meestal gepaard gaat met foute zetten of blunders, waardoor de partij verloren gaat. En dan zit je bijna drieënhalf uur achter het bord en moet je regelmatig vragen of het wat rustiger kan. Het merkwaardige is dat spelers zich vaak in hun eigen emoties van boosheid, blijheid of analyses niet meer bewust zijn van de aanwezigheid van andere clubspelers. En toch hebben wij genoeg ruimte in ons gebouw om elders te communiceren of te analyseren over schaken. Tijdens bondswedstrijden is “dit verschijnsel” stukken minder dan in de Keizer-competitie.
Tijdens ons aller zo geprezen schaaktoernooi in Wijk aan Zee is het woord STILTE in de grote zaal en kleine zaal aangegeven.  Er heerst vaak ook een serene stilte. OPMERKELIJK toch en de sfeer is bijna altijd wel heel plezierig en sportief, want iedereen wil kunnen genieten van dit nobele en mooiste spel van de wereld.
Misschien is dit persoonlijk, maar toch denk ik dat er meerdere clubspelers zijn die zich storen of uit hun concentratie raken bij  “overbodig” lawaai op de achtergrond of in de speelzaal.
Wellicht een aandachtspunt of moreel gevoel?
De Woudloper
Delen